Ingrid Betancourt stelt zich opnieuw kandidaat voor de presidentsverkiezingen van Colombia. Betancourt werd in 2002 ontvoerd door de extreemlinkse guerrillabeweging FARC toen ze als senator ook al campagne voerde om president te worden. Ze zat zes jaar vast, tot het Colombiaanse leger haar in 2008 bevrijdde.
“Ik ben hier om af te maken wat ik met velen van jullie in 2002 ben begonnen”, aldus de 60-jarige Betancourt. “Ik ben hier om de rechten af te dwingen van 51 miljoen Colombianen die geen gerechtigheid krijgen, omdat we in een systeem leven dat criminelen beloont.” Ze hoopt de kandidaat te worden namens de centrumpartijen. Als ze wordt genomineerd kan ze op 29 mei meedoen aan de eerste verkiezingsronde.
Op 29 mei zijn in het land de presidentsverkiezingen. De voormalige burgemeester van Bogotá Gustavo Petro is een grote kanshebber. Petro, kandidaat voor een coalitie van linkse partijen, verloor in 2018 in de tweede ronde van Ivan Duque, de huidige president. De coalitie van rechtse partijen moeten nog kiezen voor een nieuwe kandidaat. President Duque is niet voor een tweede termijn herkiesbaar.
Betancourt heeft een bekend verhaal waarmee veel Colombianen die slachtoffer zijn geweest van gewelddadige groeperingen zich kunnen identificeren: Ze werd zes jaar lang vastgehouden in guerrillakampen diep in de jungle, waar rebellenstrijders haar soms met metalen kettingen aan een boom vastbonden om te voorkomen dat ze kon ontsnappen. Haar ‘proof of life’-video’s, waarin ze ambtenaren vraagt de omstandigheden te onderzoeken die tot haar eigen ontvoering hebben geleid, en vervolgens bij de regering pleit voor hervatting van de vredesbesprekingen met de FARC-rebellen, werden in Colombia en daarbuiten op grote schaal uitgezonden.
De politica werd een symbool van internationale campagnes voor vredesbesprekingen in Colombia en de bevrijding van FARC-gijzelaars. Maar haar tijd in gevangenschap eindigde in 2008 door een militaire operatie, waarbij Colombiaanse soldaten vermomd als humanitaire hulpverleners Betancourt en verschillende andere gijzelaars van de FARC bevrijdden zonder ook maar één kogel af te vuren.
Na haar vrijlating trok Betancourt zich terug uit het openbare leven en bracht een groot deel van haar tijd door met familie in Frankrijk.
Maar vorig jaar keerde ze terug op het Colombiaanse politieke toneel toen het land zich voorbereidde op de komende presidentsverkiezingen. Bij de aankondiging van haar kandidatuur voor het presidentschap zei Betancourt dat ze zou strijden om een einde te maken aan de straffeloosheid voor corrupte politici en tegelijkertijd de economische ongelijkheden zou aanpakken die Colombia al lang teisteren en waar protesten tegen ongelijkheid vorig jaar de lokale politiek op stelten zetten.
“Mijn verhaal is het verhaal van alle Colombianen”, zei Betancourt (60). “Terwijl ik en mijn collega’s aan de nek geketend waren, waren Colombiaanse families geketend door corruptie, geweld en onrechtvaardigheid.”
In 2016 sloten de FARC en de Colombiaanse regering een vredesakkoord. Hierbij kwam een conflict van 52 jaar ten einde. Een speciaal tribunaal vervolgt meerdere FARC-kopstukken voor de ontvoering van minstens 21.000 mensen en het rekruteren van duizenden kinderen. Vorig jaar had Betancourt zelf een ontmoeting met leiders van de voormalige rebellengroep.
