Venezuela en Colombia hebben zondag na een onderbreking van drie jaar hun diplomatieke betrekkingen volledig hersteld, nu een nieuwe linkse regering in Bogota vorm krijgt.
Een nieuwe Colombiaanse ambassadeur, Armando Benedetti, arriveerde in Caracas en zei op Twitter: “De betrekkingen met Venezuela hadden nooit verbroken mogen worden. We zijn broeders en een denkbeeldige lijn kan ons niet scheiden.”
Hij werd verwelkomd door onderminister van Buitenlandse Zaken Rander Pena Ramirez.
De nieuwe linkse president van Colombia, Gustavo Petro, en de socialistische president van Venezuela, Nicolas Maduro, kondigden op 11 augustus aan dat ze van plan waren om de diplomatieke betrekkingen te herstellen die in 2019 werden verbroken.
Die breuk was het hoogtepunt van jaren van spanning tussen het linkse Venezuela en Colombia onder opeenvolgende conservatieve presidenten, te beginnen met Alvaro Uribe.
Ambassades en consulaten in beide landen werden gesloten, en vluchten tussen de buurlanden werden aan de grond gehouden.
Zelfsde 2000 kilometer lange landsgrens tussen de twee landen werd gesloten tussen 2019 en oktober 2021, toen hij alleen voor voetgangers werd opengesteld.
De laatste president in Colombia, Ivan Duque, erkende Maduro niet als president, maar wel oppositieleider Juan Guaido. Colombia was een van de ongeveer 60 landen die dat deden, nadat het de presidentsverkiezingen van 2018 in Venezuela had verworpen, die door de oppositie werden geboycot.
Naast de uitwisseling van ambassadeurs zal het normalisatieproces ook de volledige heropening van de grens omvatten, die tot nu toe grotendeels gesloten is gebleven voor voertuigen. De poreuze grens is het toneel geweest van botsingen tussen gewapende groepen.
Caracas en Bogota hebben ook aangekondigd de militaire betrekkingen te willen herstellen.
Benedetti zei dat meer dan acht miljoen Colombianen leven van de handel met Venezuela en dat het herstel van de handelsbetrekkingen tussen de twee landen daarom een van de doelstellingen is.
Een soortgelijke verwachting bestaat aan Venezolaanse zijde, waar industriëlen de handel willen normaliseren die in 2008 een waarde van 7,2 miljard dollar bereikte, maar met de sluiting van de grens ineenstortte.
